06.

Otworzyłam oczy a przede mną stał blondyn z wielkim bananem na twarzy. Miał potargane włosy i podkrążone oczy. Posłałam mu pytające spojrzenie.

-Pozwolili nam wejść do Harry'ego. Wszyscy już są w środku.-uśmiechnął się. Wstałam z krzesła i ruszyłam za Irlandczykiem. Weszliśmy do sali gdzie aktualnie znajdował się Styles.

-Jak się czujesz?-Spytałam go siadając na krześle obok łóżka. Podniósł kciuk do góry wystawiając swoje białe i proste żeby na wierzch. Nareszcie mogłam z nim porozmawiać normalnie. Od razu poprawił mi się humor. Wy też tak macie jak wasz przyjaciel, którego kochacie jak brata zachoruje a wy się martwicie i wtedy boli was klatka piersiowa? Bo ja tak właśnie teraz mam.

-A wy nie powinniście być w szkole?-spytał lekarz wchodząc do pokoju. Odwróciłam się i spojrzałam na starszego mężczyznę. Podszedł do nas i zatrzymał się przy łóżku loczka.-Jak się pan czuje?

-Dobrze a pan?-Spytał Tommo. Uderzyłam go w bark. Czy ten chłopak nie umie się zachowywać w miejscach publicznych? Chyba na to wygląda.

-Nie ty cioto.-powiedziałam a pan Daley spojrzał na mnie jak na jakiegoś bandytę. Żadnego sklepu nie okradłam za nic nie siedziałam tylko powiedziałam "cioto" i tylko dlatego zabija mnie wzrokiem? Rozejrzałam się po sali. W niej była jeszcze dwójka na oko 12 latków. Ups.

-Chciałbym zbadać waszego kolegę. Moglibyście na chwilę wyjść?-pokiwaliśmy głowami. 

-My z chłopakami musimy się zbierać na próby. Przyjedziemy później.-chłopaki pożegnali się z Hazzą. Odprowadziłam ich do wyjścia. Wróciłam na 3 piętro i usiadłam przed pokojem. Po kilku minutach wyszedł lekarz. Podeszłam do niego.

-Czy on wyzdrowieje?

-Harry jest w bardzo świetnej formie. Był też uczulony na lek podany przez chirurga. Zrobiliśmy płukanie żołądka a po kilku dniach wypuścimy go do domu.-powiedział a ja odetchnęłam z ulgą.

Weszłam do sali w, której leżał Styles. Chłopak rozmawiał z kimś przez telefon, jednak ona nie trwała długo bo po chwili odrzucił komórkę. Podeszłam do jego łóżka i usiadłam na kołdrze.

-Mam dla Ciebie prezent. Taka rekompensata za to co stało się w toalecie i a to, że wylądowałeś aż tutaj.-zaczęłam.- Zabieram Cię na mecz koszykówki w tę sobotę.-uśmiechnęłam się a chłopak odwzajemnił gest. Porozmawiałam z nim jeszcze chwilę ale potem musiałam wrócić do domu. 

Rozsiadłam się na kanapie popijając moją ulubioną cytrynową herbatę. Zaciągnęłam się zapachem i po raz kolejny upiłam łyka. Z góry zeszła moja mama. Zachowywała się jak nastolatka. Smsowała a uśmiech nie schodził jej z twarzy.

-Mamo? Coś się stało?-uniosłam brew. Nie zawszę widzę swoją mamę uśmiechniętą. Od rozstania z ojcem jakoś nie mogła się pozbierać. Kochała go a on ją zdradzał.

-Lilly.-zaczęła siadając obok mnie na kanapie.-Poznałam kogoś miłego, sympatycznego i oczywiście przystojnego. Zaprosiłam go dzisiaj na kolację, żebyście się mogli lepiej poznać.

Podzielałam radość mojej rodzicielki. Tylko żeby znowu nie cierpiała.

-Mam jeszcze jedną prośbę.. Mogłabyś mi pomóc w przygotowani?-pokiwałam głową. Poszłam na górę, przebrałam się w jakieś luźniejsze ciuchy, zrobiłam wysokiego koka i zeszłam na dół. Pierwszy w ręce wpadł mi odkurzacz. Nie na widziałam sprzątać ale czego nie robi się dla własnej matki?

Gdy cały pokój już lśnił poszłam na gorę przebrać się w eleganckie ciuchy., zrobiłam włosy i zeszłam na dół. Jedzenie leżało na stole a moja mam wyglądała prześlicznie. Do drzwi zadzwonił dzwonek. Podeszłam do niech, uchyliłam je a to co tam zobaczyła zwaliło mnie z nóg. To ma być jakiś żart tak?

-Simon?